Alles moet weg, dat zie ik aan de manier waarop de oranje hesjes door het groen raggen. Alsof ze in het Amazone regenwoud het zoveelste perceel vellen voor weer een sojaplantage.

Hier, in mijn doorgaans vredige dorp, gaat het om een stukje rivieroever aan de overkant, pakweg 30 bij 4 meter. Het is uitbundig begroeid met bomen en struiken. Het waterschap had een aantal jaren geleden de oever verstevigd met een constructie van palen, planken en grint. En voor aanwonenden was een schutting geplaatst. Toch hadden aanwaaiers zoals wilg, els en esdoorn, kans gezien om wortel te schieten.

Van dik hout

Die groene invasie ontnam de overburen waarschijnlijk het licht in de tuin, maar waarom die van-dik-hout-actie? Trouwens, we zitten toch nog midden in het broedseizoen?
Een motorzaag klauwt zich alweer in een dikke tak, grommend zoekt hij een weg in het hout, de tak breekt halverwege en stort met veel gekraak ter aarde. Een ander oranje hesje sleurt de takken weg. Verderop staat een grote container voor de restanten van mijn groene uitzicht.

Waterlinie

Daar zit ik dan, aan de andere kant van de waterlinie, die ik alleen kan slechten door erin te springen en naar de overkant te zwemmen. Wat ga ik dan doen? Me vastketenen aan een stoere wilg? Of zal ik gewoon uit het raam roepen dat ze niet álles moeten omzagen? Alsof ik boven het gebulder van die motorzaag uit kan komen!

Ik bel de gemeente voor meer informatie en word doorverbonden. Na een poosje: “Er neemt niemand op, zal ik een notitie maken? Wat zegt u? Broeiseizoen?”

“Nee, broeDseizoen..”.

“O ja…., ik vraag of iemand van de afdeling terugbelt …”

Oranje hesjes

Aan de overkant verschijnt intussen een oranje hesje met een bosmaaier. En mannen met bosmaaiers hebben een missie: er mag geen s p r i e t j e blijven staan. Brrrgt ngggg, knak, daar gaan de prille esdoornscheuten waarvan ik stiekem hoopte dat die de dans zouden ontspringen. De restanten van het trotse groen vliegen alle kanten op. Een plastic bakje schiet onder de messen vandaan en belandt op het water, tolt een beetje rond en kiest dan het ruime sop.

Natuurwet

‘s Middags belt een meneer van de afdeling ‘Groen’ terug. Hij steekt van wal met uitleg over de Natuurwet, dat snoeien mag, tenzij op de betreffende locatie vogels broeden. Het gaat over bomen die zomaar komen aanwaaien en niet thuishoren op die plek, opdrukkende wortels, scheve stoeptegels en ander ongemak.

Ondanks mijn tegenargumenten, kan ik ook deze linie niet slechten.

Op zoek naar een columnist die de kunst verstaat om een kritische noot te kraken? En toch een prettig leesbaar stuk schrijft? Neem dan contact ↓ met mij op. Ik help je graag!